Marie-Louise4indonesia.reismee.nl

Een hele grote Vakantie

Maandagochtend stond Ibu Mina al om 4uur op mijn deur te kloppen of ik wel wakker was. Want stel je toch voor dat ik me zou verslapen… Eenmaal bij kantoor aangekomen om 5uur, is er nog niemand. Eigenlijk verbaasde mij dat niet eens. Ik dus maar even door gelopen naar het huis van Susi. Stond daar de tafel gedekt en moest ik eerst nog even eten. Pfff ’s ochtends om 5uur een bord rijst naar binnen werken is geen pretje! Geef mij dan maar gewoon Roti (brood). Met twee auto’s vertrokken we om half6 naar het vliegveld in Surabaya. Ik had nog enigszins stress, aangezien een van de zusters mijn paspoort had. Gelukkig was ze die niet vergeten en kon ik gewoon vliegen. Ik dacht dat we toen we aankwamen op het vliegveld nog even de tijd hadden, uhh nee over een halfuur zou het vliegtuig vertrekken!! Dus hup de koffers van ons op de band en gauw door naar de boarding. Eenmaal in Banjarmasin aangekomen was het me toch een partij warm!! Bijna 40graden en dan was het 11uur ’s ochtends. Nu stond er al een chauffeur op ons te wachten, alleen was de auto te klein voor 5 personen en heel veel bagage. Eerst werd de bagage dus naar de locatie gebracht en konden wij nog even eten op het vliegveld. Maar rustig eten is het daar niet echt. Om de haverklap vraagt er wel iemand of ze met mij op de foto kunnen. De zusters vinden dat maar al te grappig en zeggen dan maar al te graag dat ze met een Verry Important Person op stap zijn.
Rond 2uur kwamen wij bij het huis van Bhakti Luhur in Banjarmasin aan. Mooi nieuw gebouw, alleen de gezelligheid miste nog. Ik was samen met ibu Risye nog aan het rond kijken toen we al weer weg gingen. Tja we mochten daar niet blijven slapen, aangezien het huis nog niet gezegend was. We zouden die nacht in een HOTEL blijven slapen. Ik kreeg nog de vraag in de auto of ik het heel erg zou vinden om samen met ibu Corie op één kamer te slapen, helemaal niet erg, zolang ik maar mijn “eigen” bed heb. Een hotel waar de schimmel tegen de muur aan stond. Gelukkig wel een redelijk, AC en een TV. De badkamer… tja wat zal ik daarover zeggen. Een westerse wc (YES) en een iets wat op een douche leek. Zolang het werkt dacht ik en het was maar voor één nachtje. Ik was toen wel even blij dat ik een dutje kon doen. Werd er tegen 6uur op de deur geklopt dat we zo weg gingen om te gaan eten. Met 2 auto’s op weg naar het restaurant. In die twee auto’s moesten ongeveer 22 personen kwijt. Een auto kon je een beetje vergelijk met een opel safira, ipv 7personen gingen er daar 10 in. En in een 8persoonsbusje gingen er 12 in. Proppen geblazen dus. Net voordat we gingen werd even verteld dat we morgen om 6uur klaar moesten staan omdat we naar de Floating market gingen. Ik had echt zoiets wie bedenkt dat nu om 6uur al vertrekken?! Achteraf snap ik dat wel…
Na een heel kort nachtje stonden iedereen op mij te wachten want ik was de laatste. En ik dacht ik heb nog 15min dus doe rustig! Weer met z’n alle in die twee auto’s, lekker dicht op elkaar XD. Tegen 7uur kwamen we aan en moesten we nog de boten op. Susi viel al bijna in het water en durfde niet meer, maar ze zat al op de boot en kon dus niet anders! Wat was dat een mooi gezicht zeg, de zon zien opkomen op het water! De kleine bootjes vol met etenswaren, kleding en souvenirs die over de pasar dreven. Opzoek naar kopers. Nadat we de floating market gehad hadden, gingen we richting een eiland vol met aapjes! Ik zag in de verte wel aapjes zitten in de bomen, maar toen we aanmeerde zaten er een aantal bewoners aan de rand en heel snel kwamen de aapjes. De gekochte bananen werden opgegeten door de aapjes en al snel volgde de nootjes. Een aantal keren sprong er een aap op mijn hoofd of wilde hij in mijn tas kijken of daar nog wat te eten in zat. Helaas voor hem. Nadat we de aapjes gevoerd hadden op het dek, zijn we nog even het bos in geweest om nog meer aapjes te spotten. Erna gingen we gauw weer terug want het begon weer snel warm te worden. In het hotel ging iedereen weer slapen… om 17uur zouden we naar het huis vertrekken omdat om 6uur de Heilige Mis gepland stond om het huis in te zegenen. Het was een drukke aangelegenheid. Nog voordat de mis begon werd ik al geroepen om de bisschop te ontmoeten. Hij wilde graag weten wat ik allemaal deed en het standaard praatje kwam weer naar voren of ik al getrouwd was en of er al kinderen waren. Susi begon zich er mee in te mengen en vertelde dat Frans binnenkort langs zou komen en we samen naar Bali zouden gaan voor vakantie… Tijdens de mis werd er voorbeden gelezen voor het nieuwe huis, de zusters, de kinderen en Romo Janssen. En tot mijn verbazing werd er ook nog eentje in het engels gelezen, voor een Honnymoon. De zusters om mij heen allemaal lachen, dus ik wist wel hoelaat het was. Achja extra gebeden voor een leuke vakantie kan geen kwaad. Tijdens het feestmaal moest ik met bij de belangrijke mensen begeven en het feestmaal openen. Nouja ik ben maar gewoon een meid uit Nederland die hier de Cultuur wil leren kennen en de kinderen een leuke tijd wil geven en geen VIP zijn!
Woensdag gingen we met de zusters shoppen, op een plek waar veel sieraden met stenen te koop waren. Wat jij wil kreeg ik vaak te horen. Maar zoals velen mij kennen ben ik niet van de groot en opvallende sieraden. Enja als Verpleegkundige kun je je sieraden toch niet veel dragen. Dus met heel veel moeite heb ik ervan weer kunnen houden om niets voor mij te kopen. En heel vrolijk was ik nog niet echt, aangezien mijn telefoon de avond ervoor zijn eigen leven is gaan leiden. Ik was niet bereikbaar…. Dan ga je echt wel beseffen dat je een luxe leven hebt in nederland en misschien ook wel een heel erg klein beetje veel verwend bent. Donderdag ging ik met de mijn zusters van Malang nog even op stap en moesten nog wat stoffen en souveniers gekocht worden. Er ging heel wat stof en souveniers mee voor de kinderen. Ook ik kon er dit keer niet aan ontkomen en zelfs mijn mama in Nederland niet. Ditmaal wilde Ibu Esther mij graag iets cadeau doen, een stuk batik stof voor mij (lime groen) en voor mam ook een stuk batik stof (rood). Aangezien ze mijn mama willen bedanken dat ze mij zo goed heeft opgevoed XD. En tot slot kreeg ik nog een sjaal cadeau! Snel naar huis want oma Susi en oma Trees wilde graag nog even en dutje doen. Zelf vond ik dat ook niet zo heel erg verkeerd met dat hele warme weer.
Vrijdag ochtend stond om 4uur al weer de wekker, omdat we om 5uur terug zouden gaan naar het vliegveld. Als ze om half5 al niet stonden te wachten op mij. Soms zijn ze veel te vroeg en soms veel te laat. Ja echt alles went, zelfs een vent XD sorry Frans J Nu waren we om half6 al op het vliegveld terwijl de vlucht pas om 8uur gepland stond. Wat doe je dan als je zo vroeg aanwezig bent, je gaat eten… om half6 zaten de zusters al aan hun bord met friet en een zak chips erbij. Dan vinden ze het heel gek dat ik niet wil eten. Geef mij dan maar BAKSO, heldere soep met ballen, die pittig is. Eenmaal in het vliegtuig toen de boxjes met snacks en de drank was uitgedeeld, begon de turbulentie. Mijn warme thee zat tegen het plafond en niet alleen mijn thee maar alle soorten drank. De zusters mee een kruis geslapen en Bapa Kamis (onze vader) begon. Susi vertelde me dat je met KLM nooit geen turbulentie hebt… maar geloven doe ik dat niet XD. Eenmaal veilig thuis in Malang deed mijn telefoon het weer alsof hij het altijd heeft gedaan! De kinderen vlogen op mij af en ik kreeg veel knuffels! Dat zijn de dingen waar je het voor doet. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn als ik straks 7dgn weg ben ipv 5dgn.

In mijn vorige blog had ik geschreven dat ik nog een weekendje weg zou gaan. Susi wilde met mij nog even naar Bandung, komend weekend. Maar aangezien ik stront verkouden ben en Susi veel last heeft van dikke voetjes, dacht ik dat het misschien beter was als we dat in December zouden doen. Nu even rustig aan doen, zodat ik volgende week maandag rustig mijn visum kan gaan verlegen, want dan zitten er al weer bijna 60dgn Indonesië erop. Maar ook dat Frans en ik onze vakantie naar Bali kunnen gaan boeken!

Groetjes voor jullie allemaal uit een warm Indonesië

PS. Foto’s staan op facebook. Ookal heb je zelf geen facebook, de foto’s zijn openbaar!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!