De H.mis was voor de 147 nieuwe studenten die de opleiding tot verzorgende gaan volgen. 3 jaar les, 1 jaar stage en 2 jaar werken voor Bhakti Luhur. Daarna mogen ze als ze willen ergens anders gaan werken, maar dat gebeurt heel zelden. Alle meiden kregen tijdens de mis een sluier die ze dragen als ze met de kinderen zijn en de heren kregen allemaal een hele mooie rozenkrans. Het was echt een heel mooi gezicht om al die nieuwe studenten zo te zien. Toen ik thuis was er een beetje paniek want er was kortsluiting geweest met de snelkook pan. Waardoor mijn slaapkamer, badkamer en de koelkast niet meer voorzien waren met stroom. Stopenkast gevonden en even de stop weer opnieuw aangezet in de hoop dat hij het weer zou doen! Gelukkig wel, alleen ik moet dan niet de airco aanzetten want dan knalt hij er weer uit XD.

Donderdag stond al iets voor 7 Ibu Susy, Ibu Nesta en de chauffeur klaar omdat we richting Madiun gingen (200km, 4uur rijden). In Madiun aangekomen, waar het allereerste huis van Bhakti Luhur staat, stond de tafel al gedekt. Ik kreeg me een tradioneel drankje voorgeschoteld; het eerste wat ik dacht was dat lijkt wel heel erg veel op teruggekomen maaginhoud. Toch maar geprobeerd en het was ook nog lekker ook! ’s Avonds was er een groot feest wat begon met een Heilige Mis. Het was een reünie met de mensen van het eerste uur en alle genodigden. Maar tijdens de mis begon het gigantisch te regenen en te onweren. Als dat in NL zou gebeuren zou alles gestopt worden, maar nee hier gaan ze gewoon door alsof er niets aan de hand is. Lekker op een grasveld met plactic stoeltje en dat er dan op het grasveld ruim 10cm water staat! En al die mensen proberen hun schoenen droog te houden en als het dan niet lukt, is het pech schoenen! Alleen ik had daar geen zin in, dus wat doet het Nederlandse meisje dan; ik trek lekker mijn schoenen uit! En gauw genoeg deden dat meerdere mensen…. Na al dat gefeest gingen wij nog door naar Sarangan, nog één uur met de auto. We zouden in een HOTEL gaan slapen. Een typisch gevalletje van ‘red mijn vakantie’. Schimmel tegen de muur, overal kakellakken. Een nachtje waarbij ik niet echt veel geslapen heb en dat Ibu Susy dan nog zegt ‘als jou vriend komt dan zoek maar een ander hotel’ uhh ja! Gelukkig was het wel een hotel met mooi uitzicht over het meer. Natuurlijk moest ik nog even de toerist daar uithangen; rond varen in een speedboot, rondje paardrijden. En dan niet dat iemand mijn paard vast houdt op de drukke weg met aan de ene kant allemaal kraampjes aan de andere kant een afgrond en overal scooters. Erna nog even over de markt gelopen en terug de auto in! Onderweg naar huis nog even in Madiun gestopt om te eten en de kapel van Romo Janssen te bezoeken. En weer 4uur terug naar Malang. Nog in Batu gestopt om sate konijn te eten, dat is toch zo lekker he!

Zaterdag zou ik samen met een zuster naar het krokodillen park gaan om sate krokodil te gaan eten. Maar dat ging helaas niet door omdat de vorige Bisschop was overleden. Dus lekker een rustig dagje voor mij, dacht ik. Als weer niet eens de stoppen eruit zouden springen. Alleen toen ik de stop er terug in wilde draaien kwamen de vonken er vanaf. Toch maar Ibu Mina erbij gehaald en die was flink in paniek. Die dacht echt dat de hele tent in de hens zou vliegen. Mijn grote vriend de klusman moest dus weer langskomen. Het is nu opgelost maar of het veilig is, dat is een tweede XD.

Zondag samen met Mardian naar de mis geweest. Het is echt een schat van een meisje, maar soms echt een cheeky monkey! Ondanks dat ze pas 10 is, is het al een echt Diva. Ze bemoeid zich overal mee, en dat is best leuk om te zien. Vooral omdat ze doof is en dus alles met gebarentaal doet. Na de mis heb ik de kids hier stroopwaffels laten eten, wat een succes binnen no time waren ze op. Tijd om rustig met z’n alle te eten kennen ze hier niet. Eerste krijgen de kinderen die niet zelf kunnen eten hun prakje binnen door de andere kinderen. Als die dan in bed liggen kan de rest gaan eten. En het was best nog een kunt om een meid eten te geven aangezien ze mij toch veel interessanter vond dan het eten.

Maandag dacht ik weer gewoon naar skekola te gaan, maar volgens de meiden had ik vandaag holiday. Op maandag vrij terwijl de andere kinderen naar school moeten, leek me niet logisch. Gelukkig kwam al snel de aap uit de mouw. Het was de begravenis van de overleden Mgr waar ik mee heen moest. Alleen moest ik me wel eerst thuis gaan omkleden want ik mocht niet mee met een broek tot over m’n knieën en een t-shirtje. Een lange broek en een shirt met lange mouwen en het is 30graden. Zo druk heb ik het nog nooit meegemaakt, zelfs buiten op staat stonden de mensen om de uitvaart bij te wonen. Alleen hoe dat gebeurt heb ik me nogal over verbaasd. Voor de mis selfies gaan maken met de kist. Ik kreeg zelfs selfies en toen was de kist open! Voor mij echt geen selfie horo. Gewoon tijdens de uitvaart op de je telefoon facebooken, whatsappen en zelfs bellen. Toen de mis was afgelopen en de kist naar buiten werd gedragen, stonden de mensen rijen dik en hun telefoon om foto’s te maken en te filmen. De mensen stonden zo te drukken dat de dragers moeite hadden om de kist niet te laten vallen, gelukkig waren alleen de bloemen gevallen! Daarna gingen Ibu Susy, en nog twee docenten uiteten bij de Pizza hut! Even geen rijst :) Ik heb van m’n leven nog nooit z’n grote pizza Hawaï gehad. Een diameter van welliswaar 10 hele centimeters! Wat je een grote pizza noemt. Ach het was iets anders als rijst.

Gisteren (27 september) was het groot feest voor Bhakti Luhur! Het was het feest van St. Vincentius, de beschermheer van Bhakti Luhur en de ALMA. Ze vieren hun 57^ste verjaardag! Voorafgaand aan het grote feest was er natuurlijk een mis. Er werden ballonnen opgelaten, onder muzikale begeleiding van het eigen orkest. Na een uurtje had Ibu Mina het wel gezien en wilde ze terug naar huis en mij meenemen. Alleen had ik daar niet zo’n zin in. Ik ging dus lekker bij de kinderen zitten. Je blijft als blanke tussen al die getinte mensen niet echt onopgemerkt. Dus een zuster haalde me als snel naar het podium waar ik mee moest gaan dansen met de meiden die op het podium stonden. Alle jongens stonden achteraan in de zaal een beetje kattenkwaad uit te halen, maar toen ik op het podium stond te dansen stonden die binnen notime vooraan XD. Het was een geslaagd feest!

Leuk al die berichtjes!!

Tijn, natuurlijk kom ik terug naar Nederland! Na de kerst ben ik gewoon weer in Nederland. En ja, ik heb vanochtend nog even met Frans geskyped. We gaan gewoon een afspraak maken dat wij kunnen skypen! Dikke kus van je peettante X